zdarzać się - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

passieren czasownik passiert, passierte, ist passiert wydarzać się, zdarzać się, przytrafiać się; was ist passiert? co się stało?; das kann doch jedem mal passieren! każdemu może się zdarzyć!; (hat passiert) przekraczać, przechodzić, przejeżdżać, gastr. przecierać; passierte Tomaten przecier pomidorowy

vorkommen czasownik kommt vor, kam vor, ist vorgekommen zdarzać się, trafiać się, występować, wydawać się; wieder vorkommen powtarzać się; es kommt mir so vor, dass... wydaje mi się, że...; das kann vorkommen! zdarza się!, to się może zdarzyć!

begeben czasownik begibt, begab, hat begeben sprzedawać, puszczać w obieg; sich begeben zdarzać się, udawać się, iść, jechać, przystępować, rezygnować, zrzekać się; sich auf den Weg begeben udawać się w drogę; sich in Gefahr begeben narażać się na niebezpieczeństwo; seines Rechtes begeben rezygnować ze swego prawa

geschehen czasownik geschieht, geschah, ist geschehen wydarzać się, zdarzać się, stać się; als ob nichts geschehen wäre jak gdyby nic się nie stało; etwas geschehen lassen pozwalać na coś, tolerować coś; gern geschehen! nie ma za co!

zutragen czasownik trägt zu, trug zu, hat zugetragen przynosić, także przen. donosić, zawiadamiać, denuncjować, informować; sich zutragen wydarzać się, zdarzać się, stawać się

unterbleiben czasownik unterbleibt, unterblieb, ist unterblieben nie zdarzać się, nie następować, nie dochodzić do skutku, nie powtarzać się; das muss in Zukunft unterbleiben to się nie może powtórzyć w przyszłości

eintreten czasownik tritt ein, trat ein, ist eingetreten wchodzić, wydarzać się, zdarzać się, występować, następować; mit jemandem in Verhandlungen eintreten rozpoczynać z kimś negocjacje; bitte, treten Sie ein! proszę wejść!; in eine Partei eintreten wstępować do partii; plötzlich trat Stille ein nagle nastąpiła cisza; sein Tod war am frühen Morgen eingetreten jego śmierć nastąpiła wczesnym rankiem; es trat eine Besserung ihres Befindens ein nastąpiła poprawa jego samopoczucia

ereignen czasownik ereignet, ereignete, hat ereignet; sich ereignen zdarzać się, wydarzać się, mieć miejsce

unterlaufen czasownik unterläuft, unterlief, hat unterlaufen wkradać się (np. o błędach), pot. zdarzać się, sport podcinać; ein Verbot unterlaufen przen. obchodzić zakaz; mit Blut unterlaufen nabiegać krwią

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

R E K L A M A